NTvG - Stand van zaken - 2019
Ferriprieve anemie is een veelvoorkomend probleem. Het merendeel van de patiënten wordt behandeld met orale ijzersupplementen.
NTvG - Stand van zaken - 2019
Bij ouderen kan het moeilijk zijn om de oorzaak van het symptoom jeuk te herkennen, vanwege de brede differentiële diagnose en de frequente comorbiditeit en polyfarmacie.
H&W - Nieuws - 2018
Decongestiva zijn onnodig bij kinderen met otitis media met effusie (OME). De NHG-Standaard Otitis media met effusie bij kinderen stelde eerder al dat het middel geen toegevoegde waarde heeft en waarschuwde voor bijwerkingen. Recent onderzoek bevestigt dat decongestiva weinig effect hebben, maar toont ook aan dat bewijs voor ernstige bijwerkingen ontbreekt. Meer dan 80% van de 4-jarige kinderen heeft ooit OME gehad. De NHG-Standaard Otitis media met effusie bij kinderen stelt dat decongestiva, zoals het in Nederland veelgebruikte middel xylometazolineneusspray (XMZ), geen toegevoegde waarde hebben bij OME. Vanwege de kans op ernstige bijwerkingen raadt de standaard het middel zelfs af.
H&W - Nieuws - 2018
In de behandeling van een acute jichtaanval zijn corticosteroïden en NSAID’s even effectief. De NHG-Standaard Artritis adviseert dan ook om voor het middel te kiezen dat het best bij de patiënt past. Een recent literatuuronderzoek bevestigt dit advies. Corticosteroïden lijken weliswaar minder bijwerkingen te geven dan NSAID’s, maar er is onvoldoende bewijs om hiervan een richtlijn te maken. De NHG-Standaard Artritis adviseert om voor een van beide middelen te kiezen en het beleid primair te laten bepalen door de aanwezigheid van contra-indicaties, met name voor het gebruik van NSAID’s.
H&W - Beschouwing - 2017
Hartfalen komt frequent voor, maar wordt vaak niet herkend. Zowel de huisarts als de patiënt zelf verklaart kortademigheid en verminderde inspanningstolerantie dikwijls door ‘deconditionering’ of aandoeningen zoals COPD. In dit artikel zoeken wij een antwoord op de vraag of vroegdetectie en tijdige behandeling van hartfalen bij ouderen met kortademigheid zinvol en haalbaar zijn.
GeBu - Opnieuw bezien - 2016
’Attention Deficit Hyperactivity Disorder’ (ADHD) is een frequent op de kinderleeftijd gestelde ’diagnose’. De ’diagnose’ wordt gesteld op grond van criteria van de vijfde editie van de ’Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders’ (DSM-5) van de ’American Psychiatric Association’ (APA).1 Kenmerkende gedragingen zijn problemen met het vasthouden van de aandacht, hyperactief gedrag en impulsiviteit. De ’diagnose’ wordt in de laatste decennia steeds vaker gesteld, maar er is een controverse of de genoemde gedragingen kenmerkend zijn voor een bepaalde stoornis (Gebu 2012; 46: 121-129).
H&W - Commentaar - 2013
Hoewel de multidisciplinaire conceptrichtlijn lymeziekte nog niet door alle deelnemende partijen is geautoriseerd, heeft een belangrijke wijziging voor het beleid in de huisartsenpraktijk zich inmiddels afgetekend. Na een tekenbeet kan de huisarts in overleg met de patiënt kiezen voor watchful waiting of preventief een eenmalige dosis antibiotica voorschrijven. Nader Nederlands onderzoek zal moeten uitwijzen of dit antibiotische beleid ook werkelijk zo effectief is als op basis van buitenlands onderzoek wordt verondersteld. Huisarts en Wetenschap, jaargang 2013, nummer 7:314-315
H&W - Onderzoek - 2013
Samenvatting openbaar. Veel niet-westerse allochtonen komen bij hun huisarts met chronische of recidiverende aspecifieke pijn van het bewegingsapparaat. Wij onderzochten het effect van vitamine-D3-suppletie op de klachten in deze groep patiënten. Huisarts Wet 2013;56(7):310-3.
NTvG - Commentaar - 2012
Het nut van vitamine D staat de afgelopen jaren stevig ter discussie. Zo zijn er claims dat vitamine D niet alleen de botgezondheid bevordert, maar ook een heilzame werking heeft bij aandoeningen als kanker, diabetes mellitus en hart- en vaatziekten. Maar hoe hard zijn de bewijzen hiervoor? En moet mensen die mogelijk een risico op een tekort lopen worden aangeraden voor de zekerheid extra vitamine D te slikken, of is dat niet nodig?
H&W - CATS - 2012
Indien er bij een patiënt met aspecifieke klachten sprake is van een vitamine-B12-tekort zonder anemie, lijkt het vooralsnog niet zinvol over te gaan tot suppletie met vitamine B12. De uitkomsten van deze CAT kunnen we tevens beschouwen als een pleidooi om trouw te blijven aan het algoritme anemie van de Samenwerkingsrichtlijn laboratoriumdiagnostiek en het vitamine-B12-gehalte pas te bepalen als het bloedbeeld daartoe aanleiding geeft. Huisarts en Wetenschap, jaargang 2012, nummer 10:474-474
Onze bronnen:
